Meander MC : Amersfoort

Pats, boem, prik

Ik ben 33 jaar, op mijn werk is het verzekeringstechnisch verplicht om je te vaccineren tegen hepatitus, ik werk bij de overheid en ben dagelijks in gesprek met mensen die van over de hele wereld naar Nederland komen.
Ik heb de prikken altijd kunnen ontlopen door niet op te komen dagen en de afspraak tig keer te verzetten.
Op een gegeven moment krijg je dan geen uitnodiging meer en ben je ervan af
Toch wist ik dat ik een keer aan de beurt kwam want inmiddels had ik mijn vrouw en kind.
En het kon niet zo zijn dat mijn vrouw en kind een ziekte krijgen omdat pappa te bang is om te prikken.
Op internet kwam ik bij prikangst uit.
Op het forum las ik dat ik niet de enige was met prikangst, dat was toch wel opluchtend!

Mijn angst is niet de pijn van de prik maar de overgave, het afgeven van controle.
Ik ben een controlefreak en wil alles zoveel mogelijk zelf bepalen.
Dat is mijn werk, maar ook het aard van het beestje.
Ik bepaal alles zelf.
En als ik moet gaan prikken gaat iemand voor mij beslissen waar en wanneer en dat vind ik afschuwelijk.
De prik zelf doet geen pijn, maar die stomme vieze naald wordt in mij geprikt en ik kan er niks aan doen.
De drempel en fobie zit zo hoog dat ik er zelf nachtmerries van krijg.

Uiteindelijk een gesprek gehad met Henk.
Ik kan hem omschrijven als een rustige aardige man.
Het stelde mij via de telefoon gerust en nodigde mij uit.
Ik had 4 prikken nodig en 1 keer bloedafname.
Wat een hel…….
Eenmaal gegaan stelde Henk mij vragen over mijn fobie en de werking van gas.
Ik was niet echt overtuigd want ik had geen idee hoe het gas werkte.
Ik kon niet geloven dat mijn angst minder zou worden.
Henk is zo kalm en rustig dat hij veel angst wegneemt door alleen het praten.
Ik kreeg een kapje op en merkte weinig, alleen een beetje scherpe lucht.
Ik moet rustig adem halen en toegeven aan de kalmering waar ik in terecht kwam.
Ik voelde het als een soort inslaap vallen maar nog net niet.
Na veel teugen gaf ikhet seintje om te prikken.
Mijn drempels waren opdat moment weg, ik voelde alleen maar 2 prikken.
Na het stoppen van het inademen van het gas kwam ik weer bij.
Ik vond het op zoon manier te doen.

Op naar de volgende prikken.
Dat was enkele maanden verder.
Ik melde mij en Henk vroeg naar de ervaringen van de vorige keer, ik zei ik heb er vetrouwen in.
Toen vertelde hij mij dat hij nu zonder gas wilde, puur om mij ooit van de angst te verhelpen.
Dit vond ik echt niks…….. in het begin dan.
Ik zat in de stoel en deed mijn ogen dicht en zou een seintje geven als ik zover was.
Maar ik was nooit zover, maar voordat ik het wist had ik de prik al te pakken.
Ik vloog van schrik naar het plavond, maar de prik zat wel.

Enkele maanden later moest ik voor prik 3.
En omdat ik de 2de afspraak als minder prettig ervaarde had ik me ook voorbereid op de zelfde ervaring.
Ik ging zitten en zei tegen hem ik doe mijn ogen dicht en tel tot 10, je zet de prik voor die 10 tellen of juist erna maar ik wil er niks van weten.
Henk was helemaal gereed op de prik te zetten.
Ik doe mijn ogen dicht en tel tot 10 en ergens bij 3 kreeg ik hem al.
En voordat ik het in de gaten had was ik al klaar.
En wat ik toen ervaarde was heel leerzaam omdat ik merkte dat mijn fobie sterk verminderd was, nog net niet weg maar 90% minder..
Ik was verbaasd dat ik alweer klaar was en praate met Henk over mijn ervaring.
Echt heel positief.
Toen moest ik terug voor bloedafname, daar zag ik zo tegen op.
Begin van het nieuwe jaar zat ik er weer.
Ik was zo overtuigd van mezelf.
We praten wat ik ging zitten en zei kom maar met die prik.
Hij zette het infuus en trok een buisje bloed weg.
Ik zat nog geen 3 minuten binnen en was al klaar.
Het viel zo mee dat ik mezelf heb aangemeld voor de bloedbank.
Dit had ik nooit gedacht, ik naar de bloedbank?
Heb vroeger een keer een inschrijving gedaan maar bij de gedachte werd ik al lijkwit.
Inmiddels is het zover dat ik me heb ingeschreven en dat ik binnekort bloed ga geven.
Ik vind het een nobele taak en als ik een ander kan helpen, waarom niet.

Ik weet bijna zeker dat Henk iedereen van de fobie kan afhelpen.
Het is bij mij ook gelukt , dat had ik nooit verwacht.
Mijn dank Henk, je praktijk zal zeker groeien.
Voor iedereen met prikangst, probeer het zou ik zeggen….

Lukytjebbe