Meander MC : Amersfoort

Prettige oplossing voor het verminderen en bespreekbaar maken van mijn prikangst

(juni 2019) Vanwege bloedonderzoek moest ik sinds lange tijd (laatste keer was meer dan 15 jaar geleden) weer prikken en hier zag ik vanwege mijn angst voor prikken enorm tegenop. In een poging dit probleem aan te pakken heb ik een afspraak gemaakt bij Henk op de prikangst poli.

Bij de intake nam Henk ruim de tijd om te luisteren naar mijn behoeftes, mijn gevoel en gedachten rondom de angst. De uitdagingen bij mij zaten hem in dat ik a) graag de controle houd, b) door nare prikervaringen in het verleden het prikken groter had gemaakt in mijn hoofd en c) een enorme afkeer heb bij het “idee” van de metalen naald die door de huid heen boort en het bewegen van de naald terwijl hij in de huid zit.

Het gesprek met Henk zorgde ervoor dat ik mij rustiger voelde rondom de situatie. Henk legde uit dat voor a) ik best zelf mocht aangeven wanneer ik er klaar voor was en voor b) en c) zou het waarschijnlijk helpen als ik een positieve ervaring bij hem op zou opdoen eventueel met behulp van wat medisch lachgas dat je helpt om uit je gedachtes te komen en te ontspannen. Ook gaf Henk aan gebruik te kunnen maken van een naaldje met daaraan een slangetje, zodat hij niet meer aan de naald hoefde te zitten voor het aan- en afkoppelen van de verschillende buisjes.

Aan het einde van de intake had ik er vertrouwen in dat het prikken de volgende keer zonder veel angst kon plaatsvinden.

Tijdens het tweede consult ging ik bloedprikken en ik had gevraagd om meteen 2 inentingen te laten zetten (omdat ik graag meerdere prikken in 1 consult wilde “oefenen”).

Het bloedprikken vond als eerste plaats met behulp van lachgas en verliep soepel. Het viel mij enorm mee en Henk was super snel, wat ik erg prettig vond. Ook kon ik zelf aangeven wanneer ik er klaar voor was en dit gaf een rustig gevoel. De eerste inenting heb ik nog met behulp van lachgas gedaan en de tweede zonder lachgas. Beide inentingen verliepen goed. Fijn is een prik nooit, maar het was veel minder erg dan het beeld in mijn hoofd en ik was trots en erg blij dat ik de tweede zonder lachgas had gedaan.

Nu 3 weken later bedenk ik mij dat de kracht van Henk zijn methode vooral is dat hij niet oordeelt en goed luistert naar de behoeftes. Ieder mens is weer anders en iedere angst ook. Voor mij heeft het enorm geholpen dat Henk de angst niet weg wuifde (“het stelt niks voor” kreeg ik altijd te horen van mijn omgeving, maar voor mij niet en daardoor voelde ik mij niet gehoord), hij de tijd nam, zaken uitlegde en het proces aangenamer maakte (d.m.v. naald met slangetje en lachgas).

Henk bedankt voor de positieve prik ervaring en deskundige hulp! Ik hoop dat je nog heel veel mensen van hun angst kunt afhelpen.

(augustus 2019) “Voor de tweede inenting (Twinrix) en opnieuw bloedonderzoek nog weer een afspraak gemaakt bij Henk. De reden hiervoor was dat ik mij nog niet comfortabel genoeg voelde om naar een gewone prikpoli te gaan. Ik had immers bij de vorige keer 1 inenting zonder lachgas gedaan, maar het bloedprikken zelf was nog niet eerder zonder lachgas geprobeerd. Daarbij komt dat ik wist dat de angst ook met name zit in het bewegen van de naald als hij in de huid zit (door het verwisselen van de bloedbuisjes) en ik gezien had dat ze bij een gewone prikpoli gebruikt maakten van een grote naald met een soort van open plastic buisje waar ze vervolgens de glazen bloedbuisjes in drukken. Bij het verwisselen van de glazen bloedbuisjes beweegt de naald in de huid. Daarom wilde ik dit nog eens proberen bij Henk met lachgas.

Aangekomen bij Henk verliep het e.e.a. toch iets anders. Henk vertelde mij dat op bijna elke gewone prikpoli ze wel naalden hebben met een slangetje eraan (ik noem ze vliegtuigjes) zodat de naald na het inbrengen niet meer aangeraakt hoeft te worden. Dit gegeven maakte dat ik op advies van Henk ging proberen om zowel de inenting als het bloedprikken (met vliegtuigje) helemaal zonder lachgas te doen.

Toen ik op de bank ging liggen had ik lange tijd moeite om mijzelf rustig te krijgen. Focus op mijn ademhaling lukte niet goed en doordat ik weer zelf wou aangegeven wanneer Henk mocht prikken, merkte ik dat mijn focus daardoor naar mijn arm en “de prik” verplaatste. Dit hielp allemaal niet bij het rustig worden. Henk gaf aan dat als het echt niet zou lukken we het niet gingen pushen en we het ook nogmaals met lachgas konden proberen. Ik kon daarin zelf de keuze maken. Iets forceren was in ieder geval niet de bedoeling.

Na met Henk gepraat te hebben over de focus die ik niet kon vast houden en ik bij elk geluidje meteen dacht aan “de prik” gaf Henk aan dat het misschien in dit geval (zonder lachgas) juist niet handig was als ik zelf aangaf wanneer Henk kon prikken. Dit stukje controle zou ik dan los moeten laten.

Vervolgens zat ik nog met het probleem van mijn focus. Hiervoor heb ik gevraagd of ik muziek mocht luisteren (ik had oortjes mee genomen), zodat ik mijn focus op de muziek kon vestigen en mijn ademhaling en ik niet meer de geluiden om mij heen zou horen (van het klaarmaken van de spuit, het steriel maken van de huid, stil worden vlak voor de prik etc.).

Ik sprak met Henk af dat hij kon prikken op een moment even nadat ik mijn oortjes had in gedaan. Na het in doen van de oortjes en het opzetten van de muziek, sloot ik mijn ogen en ik hoorde toen alleen nog maar fijne herkenbare muziek. Langzaam in en uit ademen ging goed. Henk prikte mij vervolgens. Door de muziek was ik voldoende afgeleid wat het mogelijk maakte om alles ditmaal zonder lachgas te doen.

Ik ben blij met het resultaat. Het meenemen van oortjes en mobiel met muziek naar een normale prikpoli is makkelijk te regelen. Door deze laatste positieve ervaring waarbij alles zonder lachgas gebeurde durf ik zonder problemen mijn volgende prikken te laten halen.

Groetjes, J uit Arnhem”