Meander MC : Amersfoort

Mijn demoon bloedprikken

Hoi mijn naam is johan v.

Ook ik haat prikken en ik kan er moeilijk mee omgaan.
Maar een mens moet zo nu en dan eens prikken en een spuitje kan zeer snel gaan en dan is de moed nog te verzamelen, maar met bloed prikken is dat een ander verhaal.
Ik weet van mezelf dat ik dan zo kwaad word, dat ik mezelf of iemand anders kan beschadigen en dat is het laatste wat ik wil.
Maar goed ik ben als een hond die naar de dierenarts gaat, ik weet dat ze me willen helpen en toch bijt ik.
Het is een oerinstinkt denk ik en ik heb het niet onder controle.
Mijn lichaam en geest vinden dan dat bij een klein gecontroleert brandje toch het hele corps uit moet rukken en mijn vrouw zegt ook altijd dat het hele corps ook echt uitrukt.
Een totaal overbodige reaktie die ik niet onder conrole heb, dus als ik vind dat ik niet geprikt wil worden ben ik weg.
Het was altijd vluchten of vechten.

Ik doe mijn hele leven bijna alles zonder verdoving niet omdat ik zo’n bikkel ben, maar puur om geen spuitje te krijgen.
Afgelopen vrijdag was het anders, want ik had een afspraak met Henk Schenk.
Mijn dokter had me een verwijsbriefje gemaakt voor het bloedprikken op de prikbank bij ons in het ziekenhuis, welteverstaan 5 buisjes.
Ik de hele nacht wakker gelegen, maar ben gegaan omdat het gewoon moest.
In het ziekenhuis op de bank toen ze wilden prikken, heb ik de biezen gepakt en niemand houd me dan nog tegen, een drama zeg maar waar ik niet bij gebaat was.
Maar goed ik moest prikken en mijn vrouw zag het forum van Henk en ik heb hem gemaild.

Na het eerste contact had ik er een goed gevoel over en heb een afspraak met hem gemaakt.
De afspraak stond op 11.00 en in de wachtruimte was ik niet zenuwachtig.
Ik kon om 10.30 al naar binnen en hij legde van alles uit en ook hoe het lachgas werkte.
Ook werd er goed naar mij geluisterd wat voor hem toch van belang was.
Hij moest toch weten hoe ik kon reageren en dat soms als zeer onplezierig werd ervaren, hij nam daar de tijd voor wat ik als zeer prettig heb ervaren.
Daarna hebben we een proefbehandeling gedaan met het lachgas wat ik al eerder had ondervonden bij vorige behandelingen (kaakchirurgie).

Vanaf het begin ging het goed met het lachgas ik raakte in een roes die ik wel leuk vond en na verloop van tijd op een geschikt moment heeft Henk bloedgeprikt en dat ging goed.
Ik moest na die tijd wel mijn woede kwijt, maar er was bloed geprikt en ik had ingestemt.
Voor mij persoonlijk is dit een grote overwinning en ik zou het zo weer doen.

Mijn grote wens is eigelijk om dit probleem op te lossen, maar goed elke marathon begint met een eerste stap en ik heb een grote stap gezet.
ik wil Henk bedanken voor vakbekwaamheid, maar vooral om zijn zorg.
En als er geprikt moet worden kom ik zeker terug Henk ,

johan v

ps superman had het met kryptoniet en ik met spuiten,hij had hulp van lois lane en ik, ik heb henk schenk.