Hi, Ik ben Inez, 13 jaar oud en heb geen prikangst meer !

Toen ik aan de beurt was voor de negenjaarsprik hoorde ik om mij heen veel enge verhalen over dat het heel zeer deed en dat de naald vast kon blijven zitten. Ik was dus erg bang. In de sporthal werd ik al uit de rij gehaald omdat ze zagen dat ik bang was. In een kamertje apart werd ik nog niet rustig en toen hebben ze me vast gehouden en de prik toch gedaan. Sinds die tijd ben ik erg bang voor prikken.

En toen de twaalfjaarsprik er aankwam zei ik meteen tegen mijn moeder dat ga ik niet doen ! Mijn moeder vroeg toen of ik wel van mijn angst af wilde. En dat wilde ik wel want  er komen vast wel meer prikken in de toekomst. Mijn moeder kwam toen met deze lachgas therapie. Dat wilde ik wel proberen.

Bij het eerste bezoek hebben we alleen gepraat en het lachgas geprobeerd. Ik vond dat toch wel spannend maar ik mocht het kapje zelf vast houden. En het rook heel lekker en ik werd er heel ontspannen van. Daarna was ik nog een tijdje wiebelig, dat was heel grappig.

Bij het tweede bezoek zou Henk de twaalfjaarsprik zetten als ik dat wilde. Ik was met het lachgas al snel ontspannen en toen Henk vroeg of hij dan de prik mocht zetten als ik helemaal ontspannen was vond ik dat goed. De prik voelde als een tikje tegen mijn arm.

Bij het derde bezoek zou ik met minder lachgas proberen. Ik had er alle vertrouwen in en met een paar teugen lachgas zat ook de corona prik erin.

En toen de vierder keer, nu zou ik het gaan proberen zonder lachgas. Ik was maar een klein beetje gespannen maar vertrouwde Henk helemaal. Op de behandelbank deed ik met mijn ogen dicht rustig ademhalen en werd ik ook zonder lachgas ontspannen. Ook nu voelde de prik als een tikje tegen mijn arm. Wauw wat was ik blij, ik had het gedaan !

Ik ga de volgende prik bij de GGD laten zetten ! Bedankt Henk ! En ik zeg tegen iedereen die prikangst heeft , ga naar Henk !