Meander MC : Amersfoort
Ik was altijd al bang voor injecties. Dat ging de laatste decennia al veel beter door gewenning omdat ik af en toe injecties nodig had voor reizen. Als ik de verpleegster vroeg om me af te leiden door over haar vakanties te vertellen ging het wel. Maar prikken voor bloed was een ander verhaal. Formulieren van de huisarts gooide ik thuis weg en dacht: “het zal mijn tijd wel duren”. Tot ik me realiseerde dat het daar wel eens letterlijk op uit zou kunnen draaien.
Toen ik begin 2020 na een bezoek aan de huisarts urine moest inleveren bij het ziekenhuis bleek dat er op het formulier ook om een bloedafname gevraagd werd. Ik schrok daar zo van dat ik de urine weggooide en direct naar huis ben gegaan. Zo bang was ik voor het bloedprikken. Maar thuis realiseerde ik me, ook na druk van mijn dochter, dat dat niet langer zo kon. Zeker als je ouder wordt, wordt de kans op een noodzakelijk bloedonderzoek groter.
Zo ben ik bij de prikangstpoli terecht gekomen. En dat heeft me goed gedaan. Het gaf me rust en na de derde sessie durfde ik het aan het prikken op de standaardbloedprikpoli te laten doen. En dat ging veel beter dan ik een paar maanden eerder voor mogelijk had gehouden. Ik voel me nu veel zekerder, ook ten opzichte van mijn vrouw en dochter, omdat ik mijn gezondheid niet meer door mijn prikangst in gevaar breng.
Het is goed om je niet groot te houden, je angst niet te verbergen en je te laten helpen. Hoe oud je ook bent.