Meander MC : Amersfoort
Meander MC : Amersfoort
Mijn naam is Moana en ik ben 17 jaar. Ook ik had een enorme angst voor bloedprikken of iets wat met naalden te maken had.
Vorig jaar moest ik bloedprikken voor een gezondheidsonderzoek, maar ik wilde dat eigenlijk helemaal niet. Ik realiseerde me dat het toch wel moest dus ging ik op zoek naar een manier om van mijn angst af te komen. Ik kwam na een tijdje op de site van Prikangst terecht. Ik besloot de ervaringen te lezen, maar dat had mij nog niet overtuigd om deze behandeling te gaan volgen. Ik dacht: leuk al die verhalen van die mensen bij wie het gelukt is door deze behandeling, maar ik ga het niet doen.
Met die gedachte klikte ik de website weer weg.
Helaas was het bloedprikken wel echt nodig voor het onderzoek en heb ik de site meerdere malen bezocht. Ook had ik het er met mensen in mijn omgeving over gehad. Op een gegeven moment dacht ik: Weet je, ik ga gewoon een afspraak maken, want ik zal toch bloed moeten prikken voor het onderzoek.
lk heb toen contact gezocht en een intakegesprek ingepland. Toen ik dit gedaan had, had ik eigenlijk meteen al spijt.
Ik weet nog heel goed dat ik met lood in mijn schoenen het ziekenhuis binnenstapte en later ook achter Henk aan liep richting de kamer met het gevoel; ik wil hier weg!
Tijdens het intakegesprek heeft Henk mij uitgelegd wat hij ging doen en heeft hij mij gerustgesteld. Ook hebben we even geoefend met het lachgas en dat was een hele rare ervaring. Je valt eigenlijk soort van in slaap, maar je hoort alles nog om je heen. Aan het einde van het gesprek zei Henk dat we de volgende keer al gingen prikken. Ik schrok wel toen ik dat hoorde en was de keer daarop dus ook best wel zenuwachtig. Henk heeft mij weer gerustgesteld en ik deed het kapje op voor het lachgas. Ik voelde alles wat er gebeurde en voor ik het wist was het bloedprikken klaar. Het voelde goed dat het mij eindelijk gelukt was, maar wilde het heel graag zonder lachgas kunnen.
De keer daarop was het mij niet gelukt om het zonder lachgas te doen en daar baalde ik erg van, maar ik ben daarna nog een keer terug gekomen. Ik heb toen een keer met lachgas geprikt en daarna zonder. Het was mij gelukt zonder lachgas, maar ik wilde het eigenlijk graag in één keer zonder lachgas kunnen.
De keer daarop ging ik alleen (zonder mijn ouders) naar Henk. We hebben heel even gepraat, maar ik zat al snel weer in de stoel klaar om geprikt te worden. Ik vond het nog steeds wel beetje eng, maar het is gelukt!!! Ik was zo trots op mezelf en ik kon het gewoon niet geloven. Na 5 afspraken was mijn angst minder geworden en kon ik ‘gewoon’ bloedprikken (24 okt 2018)
Ik ben vervolgens niet slim geweest door niet meer mezelf te laten prikken bij een prikpost als oefening. Vandaag (8 april 2019) moest ik inenting halen tegen meningokokken. Doordat ik niet geoefend had nadat ik de behandeling bij Henk had afgerond, was dit een hele opgave voor mij. Het is me uiteindelijk wel gelukt om de inenting te halen en dat komt echt door de hulp van Henk. Als ik de behandeling bij Henk niet had gehad, was het mij vandaag waarschijnlijk niet gelukt.
Ik zei dat ik in het begin meteen spijt had toen ik de afspraak gemaakt had, maar daar kom ik nu op terug. Ik ben zo blij dat ik het gedaan heb. Ik weet dat ik mijn angst voor naalden niet helemaal weg is en ik moet blijven oefenen met prikken, maar het is in ieder geval wel een stap in de goede richting geweest. Het heeft mij heel erg geholpen en ik gun jou ook dat je ‘gewoon’ kan prikken als dat nodig is.
Dus twijfel niet langer en maak een afspraak. De angst wordt alleen maar groter als je er niks mee doet en je hebt niks te verliezen. De angst kan namelijk alleen maar minder worden!
Als je klaar bent bij Henk, dan raad ik je het aan om na een maand je te laten prikken bij een prikpost zodat je de goede ervaring houdt en je angst niet weer zo groot wordt als voor de behandeling van Henk.