Meander MC : Amersfoort

Ik was echt de allerergste, dat dacht ik altijd.

Ik was echt de allerergste, dat dacht ik altijd! Ik was zo vreselijk bang voor het laten zetten van spuitjes, sinds ik als kind de laatste DKTP en BMR inentingen gehad had (met heel veel moeite), had ik nooit meer spuitjes durven zetten. Ik ging het altijd uit de weg: dan maar niet ingeënt worden tegen baarmoederhalskanker, en dan maar niet op vakantie naar die leuke bestemming!
In 2012 boekte ik een vakantie naar Macedonië, niet wetend dat ik daarvoor inentingen tegen DTP en Hepatitis A nodig had. Toen ik dat hoorde, raakte ik alweer helemaal in paniek. Dan zeg ik de vakantie wel gewoon af, dacht ik.
Uiteindelijk heb ik mezelf ervan overtuigd dat het dan toch maar eens moest gebeuren. Ik ben op internet gaan zoeken naar wat je kunt doen tegen prikangst en kwam op de website prikangst.nl van Henk Schenk. Vaccinaties laten zetten met behulp van lachgas. Nou ja, ik was ook vreselijk bang voor mondkapjes die je een vreemd gas in laten ademen. Maar ik moest toch iets en dit was beter dan op de normale manier een spuitje laten zetten, dus ik maakte een afspraak.
Toen ik na een lange rit van anderhalf uur in Baarn aankwam, was ik vreselijk bang. Op het moment dat ik naar binnen mocht, kwam er net iemand naar buiten die mij vertelde dat dit een heel goed hulpmiddel was en dat zij zich al bij de derde keer dat ze hier kwam zonder lachgas had laten spuiten. Nou, dat zal bij mij echt niet zo zijn, ik weet niet eens of ik me met behulp van het gas wel laat spuiten, dacht ik. Ik kon me gewoon niet voorstellen dat ik vrijwillig een spuitje zou laten zetten.
Die eerste keer was vreselijk eng, en ik was bang om me over te geven aan het gas, maar alles ging goed. Ik vertrouwde Henk nadat hij zei dat hij zeker geen ‘gemene spelletjes’, zoals hij dat noemt, zou spelen. Hij vertelde gewoon eerlijk wat er ging gebeuren en legde alles uit, en ik kon me uiteindelijk overgeven aan het lachgas waardoor hij de twee spuitjes kon laten zetten. Ik was zo blij en zo trots op mezelf! Ik had nooit verwacht dat het zou lukken.
Een paar maanden later moest ik weer een prikje laten zetten, dit keer was dat Gele Koorts omdat ik een maand stage zou gaan lopen in Oeganda. Weer was ik vreselijk bang, maar weer lukte het met het gas.
Toen ik weer een paar maanden later terugging om de herhaling voor de vaccinatie tegen Hepatitis A te halen, wist ik dat Henk, net zoals hij de vorige keer gedaan had, erover zou beginnen om het prikken zonder hulp van lachgas te proberen. Ik wist ook dat ik dit echt niet wilde. Ik was vooral bang voor mijn eigen reactie op de spuitjes, wanneer het lachgas mij niet rustig hield. En ja hoor, toen ik net binnen was begon hij er alweer over. Uiteindelijk heb ik mezelf laten overhalen, ik had er wel vertrouwen in dat ik mezelf onder controle kon houden en wist dat ik heel trots op mezelf zou zijn als het zou lukken om me zonder lachgas te laten prikken. En ik voelde bijna niets van het spuitje! Minder dan met lachgas, en minder dan wanneer je wordt gebeten door een mug! Ik was gewoon verbaasd, en ik was heel trots op mezelf!
Ik realiseerde me toen ook weer wat diegene had gezegd die naar buiten kwam de eerste keer dat ik in Baarn was (het lukte al de derde keer zonder gas!) en mijn reactie daarop (Nou, bij mij lukt het vast niet eens zonder gas). Bij mij was het ook de derde keer gelukt om me zonder lachgas te laten prikken!