Meander MC : Amersfoort

And I did it!

Een aantal jaar geleden zou ik op vakantie gaan naar een niet-Europese bestemming. Mijn toenmalige partner vond het zeer belangrijk de aanbevolen vaccinaties voor deze bestemming te hebben. Hij wist van mijn prikangst maar “dwong” me deze vaccinaties te halen. Via via hoorde ik over het prikangst spreekuur en met lood in mijn schoenen heb ik uiteindelijk een mail gestuurd.
De dagen voor de afspraak was ik op van de zenuwen en eenmaal in de wachtruimte van het ziekenhuis werden de spanningen er niet minder op. Ik was immers in een ziekenhuis, wat ik al heel eng vind, en de onzekerheid over wat me te wachten stond en hoe ik het er van af zou brengen brachten me nog meer van mijn stuk.

Met zowel mijn partner als mijn moeder werd ik binnen geroepen. De ruimte zelf was prettig. Geen enge apparatuur te zien en op het oog niet de steriele ziekenhuisomgeving die mij nerveus maakt. Maar gewoon een kantoortje en een arts zonder witte jas. Dokter Schenk nam uitvoerig de tijd voor de kennismaking en legde me duidelijk uit wat er ging gebeuren.

Toen moest ik op het bed…… Het ging gebeuren….
Nog steeds zag ik geen enge instrumenten en kreeg ik de tijd die ik nodig had. Eerst oefenen met het lachgas. Zo`n kapje over je mond is even gek en het gevoel wat je door het gas in je hoofd krijgt is even wennen maar was prima te doen. Ondertussen vroeg Henk me of het goed was als hij vast begon met de voorbereidingen en hij vertelde netjes elke handeling die hij uit ging voeren. Door zijn ervaring ziet hij wanneer het juiste moment is om te prikken maar stelt me toch de vraag of hij dat mag doen. Ik raakte even in paniek om vervolgens een seconde later zodanig nonchalant te voelen dat hij prima mocht prikken. Ik voelde het amper!
Het kapje kan daarna meteen af en dan is het even bijkomen van alle zenuwen. Rustig blijven liggen, vervolgens eerst even gaan zitten op het bed en daarna langzaam terug naar de stoel. Nog even napraten en tot de conclusie komen dat ik niet ben flauw gevallen! Een misschien nog wel grotere angst van me maar vaak gevolg van spanning.

Een doel van Henk Schenk is om met een positief gevoel terug te kijken op de behandeling. Om uiteindelijk natuurlijk van de prikangst af te komen.
Het feit dat ik het gedaan heb en niet onderuit was gegaan was al zo`n overwinning dat ik inderdaad positief terug keek.

Als ik deze vaccinatie na een half jaar zou herhalen zou deze 15 jaar geldig zijn. Dat was natuurlijk een prettig idee dus opnieuw toog ik naar Henk Schenk. Minder zenuwachtig dan de eerste keer maar me wel afvragend hoe het nu zou gaan. En ook deze keer ben ik niet flauw gevallen!

Eind vorig jaar later moest er bloed worden afgenomen. Dat is wel even een tandje enger dan een injectie krijgen. Maar ook voor bloedafname kon ik bij Henk terecht.
Deze keer enkel met mijn vader er naar toe. Nog steeds wel zenuwachtig maar toch ook wel met enig vertrouwen.
Ik wilde wel graag weer gebruik maken van de mogelijkheid lachgas te gebruiken.

Het advies van mijn huisarts mijn bloed een half jaar later opnieuw te laten controleren paste prima in het advies van Henk om weer terug te komen. Ik moest het als een training zien. En zo wilde ik het ook zien en dus ben ik weer terug gegaan. Het minst nerveus van alle keren en met het voornemen me zonder lachgas te laten prikken.
And I did it! Zonder lachgas en zonder flauw vallen!

Ik ben van plan nog 1 keer naar hem toe te gaan als afsluiting van mijn training.
Maar ik ben nu al trots op mijzelf en dank dokter Schenk voor de begeleiding en het zelfvertrouwen dat gegroeid is na deze overwinning.