Jemig, ik heb gewoon me laten prikken!!!

Hallo

Ook mijn angst voor injecties ligt heel diep en zo lang als ik me kan herinneren. Zelfs het praten erover of erover lezen roept al heftige emoties op.

Als kind waren alle prikervaringen zeer angstig en vernederend. Jankend en volledig in paniek werd ik door meerdere mensen hardhandig vastgehouden, er werd geschreeuwd om boven mij uit te komen en dan komt de dokter met de prik naar je toe, brrrrr!!!

Ik ben nu 26 jaar en heb al 15 jaar prikken weten te vermijden en ben er ook nog amper mee bezig geweest. Tot vorig jaar, toen moest ik bloed laten prikken en dat heb ik niet laten gebeuren, dat kon en durfde ik gewoon niet.
Ik had in die tijd het krantenknipsel over prikangst van iemand gekregen. Wat een uitkomst en een mazzel dat zoiets bestaat!

Nu hebben we een paar weken terug een vakantie geboekt naar Cuba en daar wordt aangeraden om je te laten inenten tegen Hepatitus A en DTP. Doordat kranteknipsel en de site heb ik besloten om het er op te wagen, anders had ik het risico maar genomen op ziektes.

Vandaag ben ik naar Dhr Schenk in het Meander ziekenhuis gegaan.
Het idee dat je door dat lachgas toch onverschillig wordt en het je allemaal niet meer boeit, is erg geruststellend. Dus de weken ervoor waren daarom niet zo stressvol.
Wel de ochtend des oordeels een paniekaanval met hyperventilatie en door je benen zakken.

In het ziekenhuis heb ik me door de angst en zenuwen als een debiel gedragen. Van slappe lach en lollig doen tot heen en weer wiebelen van de buikpijn en misselijkheid, trillen, ijsberen en huilen.

Dhr Schenk is een schat. Ongelooflijk geduldig, aardig, begripvol. Hij legt alles uit en alles kan rustig aan; je bepaald zelf het tempo. Het idee om aan de lachgas te beginnen leek me ook een beetje eng, want dan komen ook die prikken. Dus ik ben heel traag mijn thee gaan drinken, om het nog even uit te stellen.

Eerst gingen we even oefenen met het lachgas.
Hij vertelt precies wat je zal voelen en hoe lang het ongeveer duurt (bij de zesde ademteug ga je het merken)
Ik moest lekker gaan liggen en zelf dat masker op mijn gezicht houden en dan maar diep in en uitademen. Dhr Schenk vertelt terwijl je bezig bent wat je voelt (zijn timing klopte precies). Na een aantal teugen voel je alles een beetje tintelen en wordt alles heel ontspannen, een beetje het gevoel van dat je inslaap zou kunnen vallen, dat rozige. Je blijft wel wakker, maar alles is heel onspannen en de werkelijkheid lijkt verder weg, het is net of je droomt. Meneer Schenk gaf ook het moment aan dat ik geprikt zou kunnen worden, en op dat moment had ik ook inderdaad zoiets van: ach ja, dat zou me niet veel kunnen schelen.

Daarna zijn we voor het ‘echie’ gegaan. Hij heeft lang genoeg gewacht tot ik weer volledig in ontspannen en onverschillige toestand was .Het moment dat hij de prikken pakte en ermee naar mijn arm ging en prikte heb ik ervaren alsof ik niet echt in het lichaam dat geprikt werd, zat. Ik zag alles wel, maar het is net of je er niet echt bij bent.
Wel heb ik het allemaal een beetje gevoeld, maar ik was te lui om een kick te geven (trots op). Ik had het idee dat die naald er ook maar een heel klein stukje van niet eens halve cm inging, maar een bleek er helemaal tot het eind erin te zijn geweest.

Dat was het…. klaar….
Ik zag er als een berg tegenop en nu sta ik aan de andere kant van die berg zonder dat ik het gevoel heb dat ik erover heen ben geweest.

De ervaring was erg positief, Dat ontspannen worden en zijn met lachgas is een lekker gevoel.
Ik hoop dat het met al die prikmogelijkheden lachgas toegepast kan worden, zoals bij het aanleggen van een infuus, het krijgen van een tetanusprik en prikverdovingen bij de tandarts.

Ik durf nu nog niet zonder gas me te laten prikken. Over een half jaar wil ik een herhalingsprik halen en dan ga ik toekijken hoe mijn arm geprikt wordt. Ik denk dat ik na deze ervaring dan me ook niet zo als een debiel zal gedragen en het veel ontspannender tegemoet zal gaan.

Voor iedereen met prikangst en die toch een prik moet halen:
Gewoon een afspraak maken met Dhr Schenk.
De angst en zenuwen duren maar tot het lachgas en niet tot de prik! (Want tegen die tijd aan interesseert het je al helemaal niet meer.)