Meander MC : Amersfoort

Na ruim 50 jaar ben ik van mijn prikangst af.

In mijn jeugd heb ik bij de tandarts prikangst opgelopen.
Vooral door de manier waarop hij mij de noodzakelijke verdoving tijdens een behandeling toediende.

Aangezien ik sinds mijn 42ste hartpatiënt ben moet  een paar keer per jaar mijn bloedwaardes laten controleren. Op de dag dat ik bloed moet laten prikken gaat alles normaal.
Als ik in de wachtkamer zit te wachten is er ook nog niets aan de hand.
Maar op het moment dat ik in de stoel plaats neem voor het prikken word ik ontzettend  zenuwachtig.
Diegene die mij gaat prikken ziet dat en begint dan vragen te stellen zoals “gaat het wel goed, wilt u liever liggen” enz.
Ook gebeurd het regelmatig dat diegene die mij gaat prikken door mij nerveus wordt en dan mis prikt. Dit gebeurde ook afgelopen december.
Afgelopen december kreeg ik na afloop het adres van de prikangst poli in het Meander ziekenhuis in Amersfoort.
Ik heb diezelfde dag nog contact opgenomen met de prikangst poli.

Het eerste consult is een intake gesprek. Wat meteen opvalt is de rust die Henk Schenk  uitstraalt tijdens het gesprek. k kon mijn verhaal doen, en Henk luistert.
Tijdens het intake gesprek is er ook een testje met lachgas om te kijken hoe je daar op reageert.
Bij de meeste mensen (95 %) voegt het iets toe, in mijn geval voegde het niets toe en we hebben afgezien van de behandeling met lachgas.
Een week later kom ik terug voor het tweede consult.
Weer is het opvallend hoeveel rust Henk uitstraalt, je heb het idee dat je vandaag de enige patiënt bent.Na verloop van tijd geeft Henk aan dat hij bij mij bloed gaat afnemen, maar ik heb de regie, ik bepaal wanneer, en hoe ( zitten of liggen ). Ik heb weer de gebruikelijke zenuwen.

Mijn ervaring met het prikken is bijna hetzelfde als voorheen.
Na een na een paar minuten twijfelen vraag ik Henk mij nogmaals te prikken in mijn andere arm.
Deze keer gaat het veel beter ik ben niet meer zenuwachtig, dit komt omdat ik zelf vraag om een tweede prik dit was vooraf niet de bedoeling. Henk heeft de regie volledig aan mij overgelaten, het is mijn keus.
Na deze tweede prik  ik heb zelfs rustig gekeken hoe de naald in mijn arm zat, ik heb op dat moment een enorme stap gezet om van mijn prikangst af te komen.

Na vier weken volgt het derde en laatste consult. Net als tijdens het tweede consult heb ik de regie.
De keuze is nu, prikt Henk zelf of we gaan naar de prikpoli van het Meander ziekenhuis voor zoals Henk het noemt “examen” waardoor ik weer een grote stap neem.
Mijn keuze is de prikpoli, hier wordt ik geprikt door een verpleegkundige.
Ook hier mag ik aangeven hoe ik geprikt wil worden.
Omdat ik zelf de regie heb bij het prikken is het een totaal andere beleving geworden.
Net als tijdens het tweede consult waarin ik aangaf dat ik voor de tweede keer geprikt wilde worden heb ik op de prikpoli weer een enorme stap gezet.
De ervaring uit mijn jeugd met de tandarts zijn naar de achtergrond verdwenen.

Na ruim 50 jaar ben ik van mijn prikangst af.