Ik wilde mijn prikangst overwinnen.

Ik was zo bang voor bloedprikken, dat ik mijn ellebogen altijd gebogen hield. Waarom durf ik wel met een parachute uit een vliegtuig te springen en is een prik een probleem? Ik wilde mijn prikangst overwinnen.

Drie keer ben ik bij Henk geweest. Hij stelde mij erg op m’n gemak. Henk heeft mij één keer geprikt met lachgas. Dat is echt verrassend relaxt. Maar vergis je niet: het is tegelijk het omslagpunt.

Dat zit zo: door ervaringen in het verleden ben ik prikken gaan associëren met een vervelend gevoel. Door de sessies bij Henk, heb ik ervaren dat prikken niet vervelend hoeft te zijn. De tweede keer prikte Henk zonder lachgas. Zo ben ik de vervelende associatie gaan afbouwen en een positieve associatie gaan opbouwen.

De laatste keer nam Henk mij mee naar de gewone prikpoli. Natuurlijk, het zweet brak me uit. Die poli laat zien: iedereen kan zonder problemen worden geprikt. En zie je wel: ook bij mij kan bloedprikken normaal gaan!

Inmiddels kan ik ‘relatief gewoon’ bloed laten prikken. Ik vertel altijd vooraf dat ik ben behandeld voor prikangst. En ik vraag of er iemand is met veel prikervaring, die wat extra tijd voor mij wil vrijmaken.
Ik verontschuldig me dat ik wat belerend overkom als ik tegen de prikker zeg dat hij of zij met het prikbandje mijn arm op spanning mag zetten. Ook geef ik zelf aan wanneer er mag worden geprikt. Het geeft mij het gevoel dat ík de controle heb.

Het zal nooit een hobby worden, maar dat hoeft ook niet. De enorme hobbel is weg en dat is het belangrijkste.

Hopelijk helpt mijn positieve ervaring je. Het feit dat je dit leest is een eerste stap. Natuurlijk zie je er tegenop om je bij Henk aan te melden. Blijf er niet mee rondlopen; meld je nu aan.