Meander MC : Amersfoort

Angst voor prikken/naalden

Ik ben 10  jaar oud en was heel bang om mij te laten prikken. Ik heb daarom mijn 9 jaars vaccinaties nog niet gehad. Ik wilde het echt wel proberen, maar als ik de naald zag, dan werd ik bang en raakte ik in paniek. Mijn ouders waren radeloos en ik eigenlijk ook. Want ik wilde wel graag bescherming tegen allemaal enge ziektes, dus wilde wel de vaccinaties. Uiteindelijk zijn wij bij de prikangstpoli terecht gekomen. Henk was heel aardig en rustig. Heeft mij heel goed uitgelegd hoe het zou gaan bij hem in de poli. We hebben de eerste keer geoefend met het lachgas en hij heeft mij een naald meegegeven naar huis. Ik mag Henk heel graag en vertrouw hem volledig.

Thuis hebben we wel naar de naald gekeken, maar ik wilde er liever zelf nog niet mee oefenen. Bij het zien van de naald werd ik al een beetje paniekerig. Uiteindelijk wilde ik de naald wel vasthouden en voelen.

De tweede keer bij de prikangstpoli was ik er klaar voor. Ik wilde graag de prik. Toen ik op het bed lag en lachgas kreeg, maakte Henk de prik klaar. Toen ik de prik zag, was ik meteen weer in paniek. Het is toen helaas niet gelukt om mij te prikken. Er was nog meer oefening voor nodig.

We zijn thuis weer gaan oefenen met de naald. Dit keer heb ik de naald zelf tegen mijn huid aangehouden. Daarna zijn we gaan oefenen om de naald rechtop tegen mijn huid te zetten. Dat vond ik spannend, maar dat ging wel goed.

De angst bij mij zat voornamelijk in het feit dat iemand anders de naald vasthoudt en mij wil prikken. Ik heb dan de controle niet meer en dat vind ik spannend. Dus dat hebben we thuis ook geoefend. We hebben de situatie van het krijgen van een vaccinatie nagespeeld. Dat ging goed en toen was ik er echt klaar voor.

De derde keer bij Henk heb ik mij zonder problemen twee keer laten prikken.  De eerste keer dat Henk prikte, kon ik het gewoon niet geloven. ‘Had ik de prik nou al gehad?!’, dacht ik bij mezelf. Ik heb er helemaal niks van gevoeld.

Zoals Henk aan het begin al had verteld, gaat het erom dat ik een positieve ervaring moest hebben met prikken. Dat is gelukt. En dat was zeker niet gelukt zonder lachgas, het geduld en de prikkunsten van Henk.