Meander MC : Amersfoort

Bloedprikken tijdens zwangerschap

Na googlen op prikangst kwam ik uit op de site van de prikangstpoli in Baarn en ik vond daar het mailadres van dr. Schenk. Ik heb in een mail het volgende uitgelegd:
“De laatste keer dat ik voor mijn werk inentingen heb gehaald was in 1998. Daarna ben ik door de mijn werkgever doorverwezen naar de stichting Valk. Daar heb ik een aantal sessies gevolgd voor mijn angst voor prikken, maar toen de zogenaamde confrontatie therapie kwam, ben ik afgehaakt.
Sindsdien heb ik geen prik meer gehaald en als het daarop dreigde aan te komen, wist ik het altijd uit te stellen of er onderuit te komen.”
Maar nu ben ik ruim 9 weken zwanger en moet voor de combinatie test en een ander onderzoek in totaal 6 buisjes bloed afgeven. Dit keer kom ik er dus echt niet onderuit, want dit is in het belang van mijn kind.
Ik wil wel geprikt worden, maar niet vanuit mijn armholte. Ik weet niet waar het vandaan komt, maar ik vind het heel onprettig om te worden aangeraakt in mijn arm en knieholtes. Dan word ik vaak niet goed, duizelig, mijn oren gaan suizen en ik ga overgeven.
Ook bij bloeddruk opmeten word ik niet goed. Op het moment dat de band om mijn bovenarm gespannen wordt en ik de aderen in mijn armholte omhoog voel komen en de stethoscoop mijn armholte raakt, moet ik zitten.
Maar het idee dat ze met een dikke naald ook nog eens daar prikken. Bij het schrijven alleen al word ik al naar!
Helemaal balen dus! Ik schaam me want ik ben 35 en ik heb er last van! Als iemand zegt ‘ach het is zo gebeurd’ …fout!
In een regulier ziekenhuis kan ik niet terecht want ik wil een tijdstip afspreken en er zeker van zijn dat degene die mij gaat prikken, begrip heeft voor mijn angst. Ik wil graag alle stress in de komende tijd vermijden.
Mijn vraag aan u is; aan het nare gevoel wat betreft mijn arm- en knieholtes daar kan ik op dit moment niet veel aan doen denk ik. Ik moet geprikt worden en in het belang van het kind wil ik dat ook. Maar als het kan uit mijn pols, hand of voet. Voor pijn ben ik niet bang, voor een prik in mijn vinger ook niet.
Naar aanleiding van mijn mail heeft dr. Schenk contact met mij opgenomen en ik kon een week later al komen voor bloedafname.
Bij binnenkomst werd ik gelijk op mijn gemak gesteld door dr. Schenk. Hij wist door mijn mail heel duidelijk wat ik niet wilde. Maar ik had ook aangegeven dat ik wel in mijn pols, hand of voet geprikt wilde worden. Dr. Schenk vroeg of hij mocht kijken of mijn aderen geschikt waren om te prikken. Dit bleek het geval te zijn.
Hij vroeg mij mijn rechterhand neer te leggen op de tafel en toen heeft ie me met een klein, dun naaldje geprikt op mijn hand. Het voelde alsof ik door een wesp gestoken werd, maar ik ben niet bang voor pijn. Het was even oncomfortabel, maar het was zo gebeurd en zonder verdoving!
Precies zoals ik het wilde! En geen stress! Was ook erg trots op mezelf dat ik niet ben flauwgevallen, misselijk of naar geworden ben. Dit keer geen tranen en paniek!
Toen ik naar buiten liep, zei ik tegen mijn man “als ik morgen weer zou moeten, zou ik dat helemaal geen probleem vinden”
Dit alles mede dankzij dr. Schenk!
Ik had dit nooit verwacht, maar het is toch mogelijk! En nu alleen maar genieten van mijn zwangerschap! Dat prikken bij dr. Schenk is zo gepiept!