Nog verrast, verbaasd en trots

Afgelopen donderdag moest ik weer naar Baarn voor de laatste ‘Twinrix’. Uiteraard zag ik daar als een blok tegenop, wat jullie allen zullen herkennen. Zenuwachtig, het liefst willen afzeggen, gewoon weer rechtsomkeert naar huis!
Maar je zet toch door, want dat moet; je kan er niet onderuit.

Toen ik daar zat heb ik erg gelet op mijn ademhaling en focussen op het feit dat je de controle over de situatie wel hebt, want jij bepaald wanneer dokter Schenk prikt. Ik heb deze keer gekozen voor zonder lachgas. Ik wil niet afhankelijk worden ervan, want het moet toch ook zonder kunnen? En het lukte ook! Maar dat is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt. Enorme angst heb ik gehad en nog steeds is het niet makkelijk voor me. Maar het heeft mij enorm geholpen te ontdekken dat het wel kan en dat ik de controle wel heb over de situatie. Dokter Schenk is rustig en legt alles eerst eerlijk uit wat er gaat gebeuren en wat je gaat voelen.

Ik wil iedereen veel succes wensen bij het ‘gevecht’ tegen de prikangst en denk niet dat er niets tegen te doen is, want dat is er wel!

Charflore