Mijn ALLERgrootste nachtmerrie…viel eigenlijk best wel mee

Twee jaar geleden kwam ik de site van dr. Schenk al tegen, zoekende naar een oplossing voor het feit dat ik inentingen nodig had voor een reis terwijl ik een enorme fobie voor naalden heb. De reis ging plots niet door dus dacht ik “Bekijk ’t maar, dan hoef ik gelukkig geen inenting!!”. Naalden/spuiten zijn mijn allergrootste vijand. Ik kan geen naald zien zonder te zweten, bibberen en misselijk te worden. Waar ik zo bang voor ben? Ik weet het niet precies. Waar het vandaan komt? Van een aantal hele nare ervaringen vroeger. Weten waar de angst vandaan komt, lost hem echter niet op. Bloed prikken en inentingen halen zijn voor mij ware nachtmerries, ik mijd dan ook elke situatie waarin dit voor kan komen. Tot aan een bijna uitvallende, rottende verstandskies aan toe; ook hiervoor heb je namelijk een verdoving nodig. Dit keer kon ik er echter niet aan ontkomen, het was OF een droomreis naar Thailand met inentingen, OF thuis in nederland blijven kniezen omdat ik deze angst heb. Dus…dr. Schenk gebeld. Zwaar benauwd kreeg ik het toen ik dr. Schenk aan de telefoon had. Omdat hij de man was die mij een naald of twee in m’n arm zou steken…alsof het door de telefoon kon gebeuren. Hij stelde me ontzettend gerust, het feit dat ik naar iemand toe ging die begrip had voor mijn situatie maakte op zich al een wereld van verschil. (De laatste keer dat ik bloed moest laten prikken heb ik de week ervoor amper geslapen of gegeten, kalmeringstabletten geslikt en was de dag zelf een echte hel. De week erna ook, gevuld met nachtmerries en huilbuien. Ik denk er liever niet aan terug.) Na mijn gesprek aan de telefoon heb ik bewust besloten om de kalmeringstabletten niet te nemen. Een week later was de afspraak. De autorit erheen begon heel lang te duren, klamme handjes, misselijkheid, paniek….het leek weer op hoe het altijd ging. Dr. Schenk kwam me tegemoet gelopen in de hal en ik begon spontaan te huilen van angst. We gingen in zijn kantoor zitten en hij nam alle tijd en toonde zoveel begrip; dat is me nog nooit overkomen. We gingen oefenen met het lachgas, ik voelde me redelijk rustig maar nog niet klaar voor de daad. Nog maar een rondje lachgas. Op een gegeven moment besloot ik ‘doe maar’, en deed ik mijn ene hand voor m’n ogen terwijl de andere het lachgas kapje vasthield. En om heel eerlijk te zijn, viel het heel erg mee. Die paar seconden waarin hij de twee inentingen zette leken erg lang te duren maar kwamen niet in de buurt van de eerdere helse ervaringen die ik heb gehad. Ik sprong vrijwel direct van de tafel af (tenminste, dat denk ik) en voelde me zo onwijs opgelucht!!! Ik ga niet stoer doen en zeggen dat de herhaal-inenting zonder lachgas kan. Zo ver ben ik nog lang niet. Maar ik denk wel dat ik die 2e ronde ga halen, wat al een hele stap op zich is. Wel alleen als het bij dr. Schenk kan, en alleen als het met lachgas kan…. en misschien, heeeel misschien, kan ik zonder huilen en beven naar zijn kantoor lopen. Als je bang bent voor naalden, als het je aller-allergrootste nachtmerrie is, ga dan naar dr. Schenk. Hij neemt een uur de tijd voor je en begrijpt je, wat op zich al genoeg is om misschien niet flauw te vallen

Corine25